Ta „gorzka komedia” ma w sobie głęboką mądrość życia. Porusza zagadnienia miłości i sprawiedliwości. Nie udaje się nikomu dosłownie stosować w życiu tytułu sztuki: zawsze jedna strona daje lub otrzymuje więcej od drugiej. W komedii toczy się również dyskusja o cnocie i moralności. Postacie zostały podzielone na dwa światy: tych, którzy cnotę szanują, a zarazem są zimni i odpychająco doskonali (jak Izabella), oraz tych, którzy są z cnotą na bakier, a jednak są znacznie liczniejsi (np. Angelo).
Komedię ożywiają doskonale nakreślone postacie drugoplanowe, stanowiące tło obyczajowe głównej akcji.
Krytycy podkreślają realistyczny charakter komedii, który sprawia, że niewiele w niej podobieństwa do lekkich komedii romantycznych. Miłość w tej sztuce nie ma uzdrawiającej mocy i trudno uwierzyć, że przy jej pomocy można ulepszyć świat.
Nie zawsze, co się miłosierdziem zdaje,
jest miłosierdziem...
O, hańba temu, co na śmierć skazuje
występek, w którym sam równie smakuje!
Jak czarną duszę człowiek nieraz zdoła
chować pod jasną postacią anioła.
Reżyseria Bogdan Kokotek
Komentáře